آذربایجان

نمونه اشعار فارسی استاد نصیر پایگذار (سلطان جناس)

آنگه که سراید غزل عشق، شباهنگ

 خوش جلوه نماید ز تو ای یار، شب، آهنگ

در ظلمت شب نور تو خورشید جهانتاب

از بهر وصالت کنم ای یار، شب آهنگ

غرق کی گردد در این دریا، دلم

عاشق دیوانه ام، دریا دلم

من ز دل سرخورده، دل از درگهت

سر نهم آخر بدین در، یا، دلم؟

ز مهر همه دلبران، دل، بری بود

ولی دلبر من عجب دلبری، بود!

چو آهو به یک جلوه دل می ربودی

تو گویی که کارش همان دلبری، بود

در دل من همیشـــه مهمانی

گه به رویا و گه به مه، مـانی

ای پری از فرشتـــــه زیبایی

از مهانی همیشه مه، مـانی

*****

مـــــحفـــــــل بی غـــــل و غش بـا دوستان

خوش بـــــــود از هر گـــــل و هر بوستــــان

تـــــا شنیــدم آفتــــابی ســــر زده

 زین سبب خدمت رسیدم، سرزده!

راستی هــم پــــا ز سر نشناختم

 در تب و تابم چـــــو مـرغ ســــرزده

به روی برگ گل رُز به شبنمی مانی

 تو آفتابی و بر مه، به شب، نمی مـــانی

 در این دیار فنا، ما چو شبنمیم، آنی

تو جلوه شفقی و به شب، نمی مـــانی

تو زیبا عنبرین مویی، گلی گویی، پری رویی

 نشد مهر آفتابی تا نمودی ای پری، رویی

 تو کبک کوهسارانی، پرستوی

 پر قویی به نرمی، در تن آن گلپری رویی